چکیده
یکی از مهمترین نهادهای سیاسی که امکان رقابت و مشارکت سیاسی مشروع و قانونمند را به وجود میآورد احزاب سیاسی هستند، احزاب سیاسی ملازم با مردمسالاری، حلقه مفقوده و واسطه بين مردم و كارگزاران و تصميم گيران سياسي بوده و میتوانند وضعیت تحزب را در کشورهای درحال توسعه ایجاد کنند. احزاب عمدهترین نهاد براي نهادمندی سیاسی در جوامع بوده و با چندین كاركرد مهم در خدمت نظام سياسي هستند از یکسو به تضادهاي موجود در جامعه مشروعيت میبخشند و جايگاه آنها را در مناقشه عمومي مشخص میکنند و از سوي ديگر از طريق كاهش تضادها و دفع آنها به ثبات سياسي كمك می كنند و با کارویژه
جامعهپذیری، مشاركت سياسي نهادينه را در جامعه گسترش می دهند.از اهداف اساسی نظام جمهوری اسلامی ایران افزایش مشارکت سیاسی فعال شهروندان ازلحاظ کمی و کیفی است که این امر با نهادینه شدن تحزب امکانپذیر است.
الگوی مطلوب تحزب بر اساس فهم درست از حزب و وضعیت تحزب در ایران با توجه به شرايط و ویژگیهای فرهنگی، اقتصادي، سياسي –اجتماعی موردتامل قرارگرفت.در این تحقیق با استفاده از چهار چوب نظری تلفیقی یعنی روش اسپریگنز در کتاب فهم نظریه¬های سیاسی که در گام اول شناسایی وضعیت تحزب و درگام دوم تبیین علل ضعف تحزب با کمک روش تحقیق تاریخی و درگام سوم ارائه الگو با استفاده از ادبیات الگوی اسلامی - ایرانی پیشرفت در قالب مبانی ، آرمان ، رسالت ، افق ، تدابیر ارائه شد که در گام چهارم تدابیر و راهکار عملی رسیدن به تحزب مطلوب طرح گردید تا مشارکت سیاسی در قالب تحزب نهادینه شود.
واژگان کلیدی: مشارکت سیاسی، الگو، مطلوب ،جمهوری اسلامی