شنبه 8 ارديبهشت 1403  
فلسفی
عطار نيشابوري و آخوند خراساني شاعر علامه مرحوم تائب تبريزي از استادش آخوند خراساني(ره) معناي يك بيت عرفاني از عطار نيشابوري خراساني(ره) را مي پرسد. متن سئوال و جواب را ذيلا مشاهده مي كنيد:

شاعر علامه مرحوم تائب تبريزي از استادش آخوند خراساني(ره) معناي يك بيت عرفاني از عطار نيشابوري خراساني(ره) را مي پرسد. متن سئوال و جواب را ذيلا مشاهده مي كنيد:

«سؤال:
بسم الله الرحمن الرحيم
شيخ عطار در منطق الطير مي گويد:

دائــمــا او پـــادشــاه مطلــق است           در كمــال عــز خود مستغـرق است
او به سر نايد ز خود آنجا كه اوست           كي رسد عقل وجود آنجا كه اوست

معني بيت دوم را بيان كنيد.»

«جواب:
بسم الله الرحمن الرحيم

چون كه او قائم به ذات خود است،مكان، حاجت ندارد،پس عقل و خيال انسان هم به « آنجا كه اوست» نمي رسد، چنانكه عقل به ذات او نمي رسد و ادراك نمي كند؛ چه غير ذات اقدس در آن مقام و جا، چيزي نيست.كان الله و لم يكن معه شيء، و الآن كما كان.

مقام بيش از اين گنجايش اطاله كلام ندارد.                 محمد كاظم الخراساني»
.......................
"كان الله و لك يكن معه شيء" يعني خدا در قديم بود و هيچ چيز با او نبود و الان هم خدا به همان صورت قبل است.اين حديث هم از رسول اكرم و هم از امام موسي كاظم نقل شده است.
اصل شعر عطار هم اين است:

ليك‌ با من‌ گر شما همره‌ شويد                           محرم‌ آن‌ شاه‌ و آن‌ درگه‌ شويد
وارهيد از ننگ‌ خودبينيّ خويش                         ‌ تا كي‌ از تشويش‌ بي‌ دينيّ خويش‌
هر كه‌ در وي‌ باخت‌ جان‌، از خود برست‌               در ره‌ جانان‌ ز نيك‌ و بد پرست‌
جان‌ فشانيد و قدم‌ در ره‌ نهيد                           پاي‌ كوبان‌، سر بدان‌ درگه‌ نهيد
هست‌ ما را پادشاهي‌ بي‌ خلاف                      ‌ در پس‌ كوهي‌ كه‌ هست‌ آن‌ كوه‌ قاف‌
نام‌ او سيمرغ‌: سلطان‌ طيور                             او به‌ ما نزديك‌ ما زو دور دور
در حريم‌ عزّت‌ است‌ آرام‌ او                               نيست‌ حَدِّ هر زباني‌ نام‌ او
صد هزاران‌ پرده‌ دارد بيشتر                              هم‌ ز نور و هم‌ ز ظلمت‌ پيشتر
در دو عالم‌ نيست‌ كس‌ را زَهره‌اي                      ‌ كو تواند يافت‌ از وي‌ بهره‌اي‌
دائماً او پادشاه‌ مطلق‌ است                        ‌ در كمال‌ عزّ خود، مُستغرق‌ است‌
او به‌ سرنايد ز خود آنجا كه‌ اوست‌                كي‌ رسد عقل‌ وجود آنجا كه‌ اوست‌
نه‌ بدو رَه‌، نه‌ شكيباني‌ ازو                            صد هزاران‌ خَلق‌ شيدائي‌ ازو
وصف‌ او چون‌ كار جان‌ پاك‌ نيست‌                    عقل‌ را سرمايه ادراك‌ نيست‌
لاجرم‌ هم عقل‌ و هم‌ جان‌ خيره‌ ماند               در صفاتش‌ با دو چشم‌ تيره‌ ماند
هيچ‌ دانائي‌ كمال‌ او نديد                             هيچ‌ بينائي‌ جمال‌ او نديد
در كمالش‌ آفرينش‌ ره‌ نيافت‌                         دانش‌ از پي‌ رفت‌ و بينش‌ ره‌ نيافت‌
قِسم‌ خَلْقان‌ زان‌ جمال‌ و زان‌ كمال‌                 هست‌ گر بر هم‌ نهي‌، مُشتي‌ خيال

 
امتیاز دهی
 
 

بيشتر
كليه حقوق اين سايت براي دبيرخانه كنگره بزرگداشت آخوند ملا محمد كاظم خراساني محفوظ مي باشد









Guest (PortalGuest)

كنگره آخوند خراساني
مجری سایت : شرکت سیگما