پس از شهادت شيخ فضل‌الله نوري فشار زيادي بر خانواده آن شهيد وارد آمد؛ خبر اين برخوردهاي ناجوانمردانه به گوش آخوند خراساني رسيد. آخوند تلگراف‌هاي متعدد به تهران فرستاد تا عوامل بي‌دين و افراطي را از تعدي به همسر و فرزندان شيخ بازدارد. ازجمله، نامه زير را خطاب به نخست‌وزير و وزير كشور نوشت:

طهران، حضرت اجل اشرف رئيس الوزراء و حضرت اجل اعظم وزير داخله دام اقبالهما.

با اينكه سابقاً تلگرافات در خصوص تفقد حال صبيه محترمه مرحوم ثقه‌الاسلام حاجي ميرزا حسين نوري [همسر شيخ] و اولادش نموده‌ايم،‌به موجب اظهارات كتبي، بعضي تعديات و دعاوي باطله از اقارب و بيگانگان به مؤمي اليهم شده است. به حدي كه جناب مستطاب حاجي ميرزا هادي و ميرزا موسي‌خان به خارجه پناهنده شده‌اند ...
برخلاف قانون شرع انور، به هيچ وجه من الوجوه متعرض حضرات نشوند و مردم را ملجا [ناچار] به التجاء [پناه بردن به] خارجه ننمايند.

البته به مرحمت جنابان مستطابان اشرف اعظم، در اموال و امور راجعه به آنان به غير ميزان شرعي تعرض نخواهد شد و نوشتجات معتبره انتقالي و غيره از مورث [را] لابد ملاحظه و معمول خواهند داشت و امروزه حضرات، مورد هرگونه ملاحظه اولياء دولت و ملت مي‌باشند.

الاحقرالجاني محمد كاظم الخراساني. مهر مبارك

علي ابوالحسني، آيت‌الله حاج مير سيداحمد طباطبايي، تهران موسسه مطالعات تاريخ معاصر ايران، 1386، ص 194