بنابراین حکومت حق امام است و اگر مردم به امام رجوع کنند، ایشان وظیفه اجابت دارند؛ همچنان که امام حسین علیه‌السلام مسلم را به سمت کوفه فرستادند؛ هرچند مسلم معصوم نبود؛ اما اگر مردم در حمایت از مسلم به عنوان فرستاده امام ایستادگی می‌کردند؛ امام دعوت آنها را اجابت می‌کردند.
به گزارش روابط عمومی دانشگاه باقرالعلوم علیه‌السلام، نشست علمی «مطهری و مسأله مهدویت» با ارائه حجت‌الاسلام دکتر حسین سوزنچی، عضو هیأت علمی دانشگاه باقرالعلوم علیه السلام و دکتر محمد هادی همایون، عضو هیأت علمی دانشگاه امام صادق علیه‌السلام در سالن اجتماعات دانشگاه باقرالعلوم علیه‌السلام برگزار شد.
حجت‌الاسلام سوزنچی ابتدا با اشاره به سه زوایه مهم اندیشه مهدویت در دیدگاه شهید مطهری اظهار داشت: این سه زاویه در اندیشه مهدوی فهم جدیدی برای ما ایجاد می‌کند که عبارت است از: 1. کلام و فلسفه دین یا امامت در اندیشه شیعه 2. فلسفه تاریخ یا موعود جهانی و پایان تاریخ که در مکاتب دیگر نیز وجود دارد 3. مسأله جامعه شناسی، اثرات و کارکردهای باور به مهدویت.
وی در زاویه اول به نسبت بین اندیشه مهدویت و عنوان امامت حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه اشاره کرد و گفت: از شئون امامت، مرجعیت دینی، رهبری سیاسی و هدایت معنوی جامعه است و اینها در اصل ویژگی‌های پیامبر است و امام غیر از وحی بقیه ویژگی‌های پیامبر را دارد.
وی از زاویه مرجعیت دینی، ختم نبوت را تنها مبتنی بر امامت امکان‌پذیر خواند و تأکید کرد: درست است که همه می‌گویند بشر بعد از بعثت خاتم پیامبران به بلوغی رسید که برنامه هدایت را به صورت کامل در قالب کتاب هدایت دریافت کرد؛ اما باید همه ابعاد این بلوغ را در نظر گرفت: یک جنبه‌اش بلوغی است که امکان تحریف در متن آن وجود ندارد و در حال حاضر نیز کسی در اصالت آن تردید نمی‌کند، جنبه دیگر، بلوغی است که در آن عالمان و مجتهدان می‌توانند با ضوابطی از متن اصلی استنباط داشته باشند؛ اما این بلوغ یک رکن دیگر هم دارد و آن این است که لااقل یک نفر باشد که بتوان متن برنامه را به صورت کامل و بی‌اشتباه دریافت کند؛ تا اگر در فهم آن اختلاف شد به وی رجوع کنند؛ و آن همان امام ع است.
عضو هیأت علمی دانشگاه باقرالعلوم(ع) یادآور شد: علم غیب امام معصوم، غیر از وحی‌ای است که به انبیای تبلیغی می‌شد، این علم مبتنی بر فهم کامل ایشان